Hoe gastvrij zijn wij nog voor de vreemdeling in ons midden? 2/2

Naast onze Houtense vreemdelingen, maken we ons ook zorgen om de vele
vreemdelingen in de regio die Nederland niet meer wil en daarom
opsluit. Ondanks dat dit door Amnesty en door het Europese Hof
herhaaldelijk veroordeeld is, gebeurt het toch.
Kamp Zeist is zo'n voorbeeld van een detentiecentrum waar meer dan 200
'ongewenste' vreemdelingen vastzitten. Tussen illegaliteit en
uitzetting sluit Nederland deze mensen op alsof het misdadigers zijn.
Geestelijk worden ze volledig afgeknepen. Gewone gevangenen mogen
bijvoorbeeld nog 43 uur per week werken of leren, zij slechts 18 uur.
Celdeuren gaan 16 uur per etmaal op slot. Perspectief: nihil. Sommigen
zitten er al meer dan een jaar: onmenselijk !

Aan de veilige kant van het prikkeldraad van Kamp Zeist werd
zondagmiddag 3 juni een wake gehouden met meer dan 40 mensen uit zes
omringende kerkelijke gemeenten, waaronder Houten.
"Wij, als gelovigen doen tijdens deze wake wat we doen kunnen met
lied, gebed en geloof. Wij zwaaien en roepen hen bemoedigend toe, maar
het voelt allemaal heel dubbel. Stil en verslagen lopen we weer terug.
Na afloop steken we tientallen bloemen tussen het prikkeldraad: ons
teken van verbondenheid over taal- en landsgrenzen heen."

Volgende wake: zondag 1 juli 16.30 kamp Zeist.

Opgeven voor samenrijden voor 30 juni bij Aleid Groothoff
(aleid.groothoff@hetnet.nl)


Jana Smith-Visser
Gemeenteraadslid
ChristenUnie